Gatunki drewna kominkowego

Najważniejsze właściwości drewna kominkowego

Niemal wszyscy z nas drewno do przepalania w kominku nabywa „oczami”. Nie ma w tym niczego niezwykłego, albowiem tak zachowuje się normalny odbiorca. Absolutnie nie powinniśmy jednak kierować się jedynie naoczną stroną drzewa, ale ważnymi jego własnościami (o których nota bene powinien poinformować nas handlowiec). Chodzi tutaj w pierwszej kolejności o jego twardość oraz wilgotność. Drzewo ciężkie będzie się spalać zdecydowanie dłużej oraz odda więcej ciepła niż drzewo miękkie. Konkretne rodzaje różnią się wilgotnością po wycięciu i po wysuszeniu, co wielekroć myli klientów. Na przykład wilgotność wierzby liczy 180%, zaś jesionu wyłącznie 40%. Dobrze jest zweryfikować ważne własności drewna kominkowego, czyli wartość opałową 1 mpu (metra przestrzennego drewna ułożonego), ilość wody którą powinniśmy odparować z wilgotnego drzewa i statystyczną konsystencję. Dla nabywców kominków istotne są też następujące cechy, np.
aromat dymu lub charakterystyczne trzaski.

Jakie drewno do kominka będzie najlepsze?

Drzewo do kominka jest specjalnym typem drzewa, gdyż musi zrealizować więcej wymagań niźli drzewo opałowe do palenia w piecach. Najekonomiczniejsze jest drewno liściaste w formie bali czy szczap. Dlaczego? Drewna iglaste mają niższą kaloryczność, tzn. szybciej oraz energiczniej się wypalają. Kłopotem jest również ilość żywicy, jaka może mocno zabrudzić kominek. Przykładowo sosna, a raczej jej kawałeczki bądź ścinki, znakomicie nadaje się na podpałkę. Jeśli nie mamy wyjścia i musimy rozpalić w kominku drewnem iglastym, to zmieszajmy je z jakimkolwiek gatunkiem drzewa liściastego. Warianty drewna kominkowego rozróżnia się głównie na miękkie i twarde, niewątpliwie niezwłocznie po wycięciu wybranego drzewa. Warianty miękkie charakteryzują się niższą wartością opałową, ponieważ posiadają niższą twardość oraz ciężar. Mówiąc w skrócie wyróżnia się parę najbardziej znanych drzew liściastych, z jakich jest pozyskiwane drewno kominkowe: jesion, grab, klon, wiąz, leszczyna, czeremcha czy bez czarny. Najlepiej sprawdza się twarde drewno grabu, jesionu, oraz śliwy.

Aspekty określonych typów drewna kominkowego

Buk – jest niezwykle masywne, łupliwe oraz twarde. To najodpowiedniejsze drzewo do kominka, gdyż posiada niezwykle delikatną korę, natychmiastowo wysycha i odznacza się niezwykle dużą spoistością. Przebieg palenia biegnie łagodnie. To drzewo, które spala się bardzo długo i dostarcza mnóstwo ciepła.

Brzoza – łatwo paruje, sprawnie się ją rozdrabnia, posiada świetną kaloryczność i jest ogólnie dostępna. Po zapaleniu uzyskujemy piękny, proporcjonalny płomień.

Grab – ma niezwykle wysoką spójność, cienką korę oraz stosunkowo łatwo schnie. To drzewo jest najwartościowsze do spalania w kominku, bowiem bardzo dokładnie się wypala. Płomień jest właściwie przeciętny, jednakże grzeje bardzo długo.

Dąb – spokojnie płonie, wydziela dużo ciepła, doskonale nadaje się do wędzenia posiłków i ma doskonałą wartość opałową. Dysfunkcją jest długotrwałe schnięcie, gruba kora, komplikacje w dzieleniu na fragmenty.

Wiąz – jest zbliżony do dębu, posiada natomiast cieńszą korę oraz prościej schnie. Bez wątpienia jest skomplikowane w rozdrabnianiu jeżeli pochodzi, m in. z sąsiadujących z drogami bądź ogrodów.

Jarząb – to bardzo atrakcyjne drewno kominkowe, oddzielnie występuje okazjonalnie (zwłaszcza jako dodatek do innego drewna).

Klon – jest całkiem ciężkie, ma lekką korę, natychmiastowo wysycha oraz swobodnie się dzieli.

Jesion – to kolejne wspaniałe drewno kominkowe, które ma nadzwyczaj wysoką zwartość oraz znakomitą wartość opałową. Jest uciążliwy w rozdrabnianiu.

Olcha – powinna być szczególnie starannie zasuszona, biorąc pod uwagę jej najważniejsze cechy opornie się wypala. Doskonałe drzewo do wędzenia potraw, albowiem przekazuje im atrakcyjny kolor i zapach.

Osika – ma małą spójność oraz kaloryczność, jest gatunkiem miękkim. Należałoby jednak okazjonalnie napalić nią w kominku, bowiem wspaniale przeczyszcza komin ze smoły i z sadzy.

Akacja – to masywne i szczególnie kaloryczne drewno, które ma znaczną korę. Z pewnością jest przyczyną stanów zapalnych śluzówek i skóry.

Wierzba – analogicznie jak topola niezbyt nadaje się na drewno kominkowe. Ma niewielką twardość oraz skromną kaloryczność.

Drzewa owocowe – posiadają niezwykłą gęstość. Wbrew poniektórym wypowiedziom rewelacyjnie nadają się do przepalania w kominku. Ogromnie korzystnymi są jabłoń albo wiśnia. Drewno owocowe ma delikatną korę i podczas spopielania produkuje cudowny aromat.

O tym musimy pamiętać!

Do palenia w kominku w żadnym razie nie wolno stosować wycinków drewna, które uprzednio było konserwowane, farbowane jakimiś syntetycznymi specyfikami czy lakierowane.

Gdzie mamy możliwość zakupić drewno kominkowe?

Głównie w nadleśnictwach, tartakach i składach opałowych. W pierwszej nadmienionej lokalizacji otrzymamy drewno niesezonowe, przeważnie poćwiartowane w duże bale bądź szczapki (o długości od pół metra do metra). Tutaj możemy dostać również drewno niższej klasy, czyli odrzuty. Drewno niesezonowe pozostaje pociąć i przechowywać przynajmniej 1 rok. Cena jest blisko 3 razy mniejsza niżeli drzewa kominkowego sezonowego. Zaś w tartakach albo sklepach zdobędziemy drewno sezonowe, pocięte na dogodne odcinki, którymi można natychmiast palić. Jeśli interesuje Cię nabycie drewna kominkowego w dobrej cenie, wejdź w ten odsyłacz – drewno kominkowe Warszawa