Ortodonta trudni się naprawą wad żuchwy oraz niewłaściwości i krzywizn zębowych. Co dobrze wiedzieć? Wada zgryzu bazuje na nieprawidłowym ułożeniu zębów lub szczęki, co z kolei prowadzi do istotnych problemów związanych z artykulacją, zaburzenia symetrii twarzy – oddziałując negatywnie na sposób postrzegania siebie i będąc źródłem kompleksów w późniejszym wieku. Przebieg leczenia wady zgryzu jest długotrwały i trwa zazwyczaj około 2 lat.
Czynniki powstawania wad zgryzu
Wady zgryzu grupuje się na wrodzone i nabyte. Do zmiany żuchwy może dojść już na początku rozwoju dziecka, jeszcze w trakcie ciąży, jednak zazwyczaj są to złe przyzwyczajenia maluchów. Częste ssanie kciuka czy nieodpowiednio wymodelowanego smoczka, gryzienie przedmiotów (na przykład twardych klocków), zgrzytanie zębami, czy oddychanie przez usta powoduje zmiany szczęki. Także nieodpowiednie ułożenie dziecka podczas karmienia piersią, może oznaczać kłopoty. Na pierwszą wizytę kontrolną warto zaprowadzić dziecko w wieku około 7 lat. Dzięki temu ortodonta szybko wykryje możliwe zmiany i zatroszczy się o prawidłowy rozwój dziecka.
Dlaczego wizyta u ortodonty jest ważna?
Nieleczenie lub lekceważenie wady prowadzi do jej rozwinięcia, a to z kolei zwiększa ryzyko seplenienia i krzywizny zębów oraz może powodować kłopot w jedzeniu, a także oddychaniu. Nieodpowiedni układ szczęki oznacza bóle zębów, ich ruszanie się lub przedwczesne ścieranie. Sprzyja to też kumulowaniu kamienia nazębnego i może prowadzić do rozwoju chorób dziąseł, próchnicy, czy paradontozy.
Rodzaje wad zgryzu
Tyłozgryz – najczęściej występująca wada zgryzu. Dolne zęby ukryte są za zębami górnymi, przy czym zęby przednie nie stykają się wzajemnie. Niekiedy górne siekacze są wykrzywione w kierunku górnej wargi, a twarz odkształca się poprzez cofnięcie żuchwy.
Przodozgryz – w tym przypadku to górne zęby są cofnięte. Powstaje widoczne wysunięcie brody do przodu.
Zgryz krzyżowy – zarówno zęby dolne jaki i górne, zachodzą na siebie nieregularnie na niektórych odcinkach lub w całym łuku zębowym.
Zgryz głęboki – górne zęby zachodzą i przykrywają 2/3 wysokości zębów dolnych. Wpływa to na zniekształcenie twarzy ze względu na skrócenie dolnego odcinka. Tak usytuowane zęby zbytnio się ścierają, co prowadzi do chorób dziąseł i przyzębia.
Zgryz otwarty – zęby wcale nie stykają się ze sobą. Wada utrudnia w żuciu pokarmu, a także w prawidłowej wymowie – zwłaszcza spółgłosek przedniojęzykowo zębowych (t, d, s, z, dz, c, n, ł). Zgryz otwarty powoduje wydłużenie twarzy i niedorozwój szczęki.
Stłoczenia zębów – występują wtedy, gdy zęby są zbyt duże w stosunku do zębodołów. Wyrastają poodwracane lub w niewłaściwych położeniach, z powodu braku przestrzeni w jamie ustnej.
Zęby odseparowane – pomiędzy zębami są widoczne odstępy, powodowane nadmiarem miejsca w żuchwie.
Jak poprawić wady zgryzu? Kiedy zalecany jest ortodonta?
Leczenie wady zgryzu najczęściej rozpoczyna się od chwili wyrżnięcia zębów stałych, czyli około 11 roku życia, choć ortodonci zalecają zadbanie o prawidłowy zgryz w każdym wieku. Szczęki dzieci są znacznie bardziej plastyczne, niż szczęki osób dorosłych, ze względu na to leczenie jest łatwiejsze i obniża się ryzyko bólu lub powikłań, jednak korekcja zębów jest dostępna dla każdego.
Rodzaje aparatów ortodontycznych
Aparaty na zęby dzielą się na stałe — przytwierdzane do zębów specjalistycznym klejem oraz ruchome — możliwe do samodzielnego zdejmowania. Aparaty ruchome są częściej stosowane u dzieci, niż u dorosłych.
Aparat tradycyjny, metalowy — siłą, która koryguje wadę, jest w tym przypadku łuk sczepiony z metalowymi zamkami, które przykleja się do pojedynczych zębów i mocuje za pomocą ligatur ortodontycznych. Dla uatrakcyjnienia, szczególnie dla młodszych pacjentów, istnieje możliwość wyboru wielokolorowych ligatur. Dla dbających o większą estetykę możliwe są warianty z zamkami ceramicznymi, porcelanowymi, szafirowymi lub kryształowymi, które są niewidoczne na tle zębów. Sprawdzają się zwłaszcza u posiadaczy białych zębów.
Aparat lingwalny — zakładany jest odwrotnie niż ten tradycyjny, bo od wewnętrznej strony jamy ustnej. Projektowane są dla każdego pacjenta indywidualnie i usuwają dyskomfort związany z noszeniem aparatu na zębach, bo ten jest niewidoczny. Ujemną stroną tego aparatu jest początkowa trudność wyraźnego mówienia.
Aparat samoligaturujący — ten rodzaj aparatu ortodontycznego wyróżnia się od innych budową. Łuk ortodontyczny przytrzymuje zestaw klapek, dzięki czemu drut jest ruchomy, a korekcja wady zgryzu trwa krócej.
Aparat Clear Aligner — to przezroczysta nakładka na zęby dopasowywana indywidualnie, która jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które cenią estetykę. Aparat jest praktycznie niewidoczny, a dzięki temu, że można go zdjąć samodzielnie, jest łatwy w utrzymaniu higieny.
Ile kosztuje aparat na zęby?
Koszty aparatów ortodontycznych są określane na podstawie wybranego rodzaju. Najtańszymi aparatami są te tradycyjne. W ich przypadku ceny za jeden łuk rozpoczynają się od 1200 złotych. Nowsze rozwiązania, bardziej komfortowe – niemetalowe czy przezroczyste — wymagają większego nakładu. Ich ceny wahają się od 3 do 6 tysięcy. Cena najdroższych aparatów lingwalnych może dochodzić do 10 tysięcy pln. Aparaty na zęby są też dostępne do wzięcia na raty. Do ceny aparatu trzeba także doliczyć koszty wizyt kontrolnych, których ilość jest zależna od czasu leczenia. Leczenie ortodontyczne może być finansowane przez NFZ dla dzieci poniżej 12 roku życia i tylko w przypadku aparatów ruchomych.
Jak dbać o aparat na zęby?
Dbałość o jamę ustną w trakcie noszenia aparatu jest niezwykle ważna. Aparat może początkowo zawadzać, ze względu na to, że znacznie łatwiej przyklejają się do niego pozostałości posiłku. Należy myć zęby po jedzeniu i zrezygnować z pokarmów, które mogą przyklejać się do zamków i powodować ich odczepienie. Z kolei twarde produkty mogą trwale uszkodzić aparat.
Umów się na wizytę – kliknij link: www.ortodontatorun.pl