Nie istnieje prawdopodobnie osoba, która nie zauważyłaby sanitarki pędzącej na sygnale. Nie tylko z powodu hałasu, który robi na jezdni, lecz też ze względu na ważność sytuacji. Karetka na sygnale zdradza albowiem jedno: w środku jest potrzebujący niezwłocznie pomocy, ponieważ zagrożone jest jego zdrowie lub życie. Sanitariusze – oczywiście – są niezbędni, ale kierowca ambulansu również pełni ważną rolę. Co konkretnie robi? Inaczej mówiąc: czym naprawdę zajmuje się ktoś, kto pracuje za kierownicą pojazdu uprzywilejowanego?
Przede wszystkim jego zadaniem jest zawożenie cierpiących osób, które wymagają intensywnej pomocy bądź rehabilitacji, do szpitala lub innej instytucji służby zdrowia. Przewozi również przedmioty medyczne, które wymagają specjalistycznych warunków transportu. Kierowca pogotowia akceptuje zawiadomienia od pracowników dyspozytorni. To oni informują go, w jakie miejsce musi koniecznie się pilnie udać, ile pacjentów wymaga pomocy itd. Jeżeli jedzie sam oraz natrafi na wypadek, jest upoważniony udzielić jego ofiarom pierwszej pomocy. Kierowca pomaga również ratownikom medycznym umieszczać pacjentów w ambulansie (za pomocą noszy).
Oczywiście oprócz udzielenia pomocy osobie rannej, wymaga się od kierowcy karetki, żeby odstępował od wykonywania nagłych manewrów na drodze. Priorytetowym obowiązkiem jest nieszkodzenie pacjentowi, który jest transportowany do placówki medycznej. Kierowca prowadzący sanitarkę jest zobligowany do zachowania jej w dobrym stanie technicznym, w czystości i w gotowości do szybkiego wyjazdu do pacjenta. Na każdym kroku musi koniecznie zachowywać łączność ze stacją ratownictwa. Kiedy kieruje już pojazdem, musi odpowiednio wcześnie zasygnalizować innym użytkownikom drogi, że wyrusza z nagłym przypadkiem. Chodzi tutaj o alarmy akustyczne i świetlne. Każdy kierowca karetki musi koniecznie wcześniej ukończyć specjalistyczny kurs dla kierowców pojazdów uprzywilejowanych, ażeby móc w ogóle zacząć pracę w niniejszym zawodzie. Takie kursy są przygotowywane przez ośrodki doskonalenia kierowców. Trzeba posiadać prawo jazdy z odpowiedniej kategorii, ukończone 21 lat, zaświadczenie lekarskie od lekarza medycyny pracy i psychologa o nieistnieniu żadnych przeciwwskazań zdrowotnych, wykazać się sprawnością w prowadzeniu samochodu, jak również mieć odpowiednie dyspozycje psychiczne.
Wszystko jest uzależnione od tego, czego się spodziewamy po tym zawodzie. Warto na początku upewnić się, że posiadamy wystarczającą wiedzę z warunków w jakich się go wykonuje. Kierowca pogotowia ma styczność z chorymi zakaźnie, dlatego pogorszyć się może również jego zdrowie. Ponadto jest wystawiony na intensywny stres w czasie prowadzenia pojazdu. Występuje poważne niebezpieczeństwo, że ulegnie wypadkowi wyjeżdżając z pacjentem z niezwykłą prędkością. Poza tym kierowcy pomagają przy noszeniu chorych do szpitala czy pokrewnych instytucji. Może to doprowadzać do obrażeń rąk, barków lub pleców. Co ważne – zatrudnienie nie odbywa się w regularnych godzinach. Tu raczej trzeba zmierzyć się z trybem 12-godzinnym. Dodatkowym podłożem stresu są przykre sprawy życiowe chorych, z jakimi kierowcy pogotowia mają kontakt każdego dnia.
Nierzadko mocno oddziałuje to na negatywne samopoczucie, jest motywem melancholii bądź przynajmniej obniżonego nastroju. Na pewno trzeba zrealizować kurs na kierowcę karetki wówczas, gdy mamy pewność, że pociąga nas tylko owy zawód oraz jesteśmy wytrzymali wewnętrznie.
Często na nadmierny hałas (syreny ostrzegawcze), kontakt z izotopami radioaktywnymi (istnieje szansa napromieniowania), wypadki (np. prowadzenie pogotowia z dużą prędkością, przemierzanie skrzyżowań mimo czerwonego światła), przykre efekty oddziaływania środków czyszczących, drobnoustroje chorobotwórcze (jakie mogą egzystować, m in. we krwi), przesadzony wysiłek fizyczny oraz wymuszoną pozycję podczas prowadzenia sanitarki, noszenia rannych. Szczególnie istotnym (oraz jednocześnie destrukcyjnym) czynnikiem jest kontakt z umierającymi osobami bądź zmarłymi, co zwiększa wyraźnie poziom napięcia emocjonalnego. Kierowca ambulansu może również ulec kolejnym urazom, przykładowo tym, jakie uczynią sami chorzy. Ma to miejsce w przypadku poszkodowanych chorych psychicznie.
Miesięczne wynagrodzenie kierowcy pogotowia oscyluje w obrębie 3.000 zł brutto oraz jest zależne od różnych czynników, np. stażu pracy, opcji materialnych szpitala albo regionu. Pracodawca zwraca szczególną uwagę na kompetencje oraz predyspozycje, które podwładny mógł zdobyć wcześniej na podobnym stanowisku. Uprawnienia do kierowania sanitarką mamy szansę zdobyć wyłącznie na profesjonalnym szkoleniu, a pracodawcy spoglądają na nie życzliwym okiem. Przeważnie do wykonywania owego zawodu jest niezbędne średnie wykształcenie oraz pozytywnie ocenione psychotesty. Każda czynność kierowcy karetki jest pracą samodzielną, to znaczy, że jedynie osoba kierująca takim pojazdem jest za niego nieodwołalnie odpowiedzialna. Zamierzasz dowiedzieć się więcej o szkoleniach dla kierowców pogotowia? Kliknij tutaj – Kursy i szkolenia dla kierowców