Po pierwsze w oczyszczalniach ścieków, gdzie sfermentowane odpadki pochodzenia biologicznego są decydującym źródłem do wytwarzania energii. W rezultacie udaje się ustabilizować osady ściekowe, natomiast oczyszczalnia wcale nie musi korzystać z odmiennych źródeł napięcia. Osady pochodzące ze ścieków są wytworami ubocznymi, powstającymi w wyniku mechanizmu oczyszczania ścieków. Fermentacja następuje w oddzielnej komorze, gdzie materia organiczna ulega erozji biologicznej za pomocą bakterii metanowych. Podczas ich „działania” powstaje właśnie biogaz. Po drugie – na składowiskach śmieci publicznych (biogaz nazywany jest gazem wysypiskowym). Z nich przedostaje się łatwo do atmosfery, stwarzając w niej destrukcyjne zmiany, m. in. rujnując warstwę ozonową naszej planety. Niezmiernie istotne jest, ażeby go „łapać”, bowiem za wysokie nasycenie metanu zmieszanego z powietrzem jest ryzykowne oraz – zwyczajnie – grozi wybuchem. Ekonomicznym zabiegiem na rozwiązanie niniejszego problemu jest odgazowanie składowiska odpadów. Mamy szansę to zrealizować na dwa sposoby: biernie oraz aktywnie. W pierwszym przypadku pełną masę odpadową trzeba przedziurawić na wylot, natomiast w odwiertach rozlokować rury dziurkowane, poprzez które będzie przemieszczał się biogaz. Ujściami rur są pochodnie do spalania biogazu. Ryzyko jest faktycznie usuwane, aczkolwiek ów sposób ma jeden poważny defekt: gazu wydzielającego się z wysypiska w ogóle nie można przy użyciu żadnej techniki spożytkować. Pochodnie służą do 100% jego spalenia. Z tego powodu efektywniejszą techniką jest aktywne odgazowanie, gdzie biogaz jest lekko zasysany przez segment ssąco – regulacyjno – pompujący. Nieprzepuszczalność wysypiska nieczystości opiera się na dwóch pokrywach: rekultywacyjnej i glinowo – piaskowej. Gospodarstwa rolnicze także wyzyskują metody oparte na biogazie (biogazownie rolnicze), który płynie przykładowo z pozostałości po produkcji agrarnej bądź ekskrementów zwierząt gospodarskich.
Obok redukcji uwalniania do atmosfery substancji trujących, korzyści z używania biogazu jest co najmniej parę. Biogaz należy do Odnawialnych Źródeł Energii, więc im więcej zainteresowanych będzie z niego korzystało, tym niższe będzie zapotrzebowanie na kopalne materiały energetyczne (w czasie ich wypalania uwalniają się niebezpieczne związki). Jego cechą jest podwyższanie kondycji obornika (jest produkowany tzw. poferment, zatem przefermentowana gnojowica, która posiada mniejszą zawartość „niebezpiecznych” bakterii i jest oczyszczona z chwastów), skłonność do utrzymania stabilizacji torfu w ziemi oraz eliminacja patogenów (w rezultacie higienizacji). Co istotne, za sprawą biogazu, spada o prawie 80% przenikliwość odorów, natomiast wody powierzchniowe i gruntowe udaje się w wysokim stopniu „ochronić” od zanieczyszczeń.
Postawienie instalacji biogazowej najlepiej zlecić przedsiębiorstwu, które posiada bogate doświadczenie oraz odpowiednie certyfikaty. W Toruniu wiodącą firmą jest Wagra, która oferuje, np. projektowanie instalacji gazowych, ich wzniesienie, instalację i dozór, rewitalizację obszarów zielonych, projektowanie i budowę systemów odgazowania wysypisk śmieci, montaż całej instalacji do otrzymywania biogazu ze ścieków, oddzielnych pomp do jego odsysania oraz założenie generatorów prądu. Firma posiada znakomitej klasy sprzętem, w tym taborem samochodowym z zapleczem socjalnym, i przeprowadzania prób szczelności instalacji.
Koszt zbudowania biogazowni zależy od sporej ilości czynników, np. od miejsca, wariantu substratu, jaki będzie w niej używany lub sumy dofinansowania. Przeciętny koszt wynosi prawie 15 mln zł/MW, zaś inwestycja zwróci się w ciągu 3 lat. Jeżeli chodzi o mniejsze biogazownie, które posiadają moc 230 kW, wówczas koszt wynosi orientacyjnie 21 mln zł uwzględniając wyliczenia na 1 MW. Inwestycja zwraca się w blisko 5 lat. Powinniśmy pamiętać, że biogaz kwalifikuje się do jednego spośród wyjątkowo stabilnych surowców do pozyskiwania energii. Mechanizm fermentacji masy organicznej jest mechanizmem stałym, co oznacza, iż zachodzi 24 godziny na dobę. pełny Instalacja biogazowa może zatem nie tylko „wyzerować” budżet, lecz także przynosić znaczne zarobki. Jest to uzależnione od czasu pozostawania w instalacji biomasy, wielkości zasobników lub poziomu zużycia powstałego ciepła.
W pierwszej kolejności ten, do którego przedsiębiorca ma prawo (ma umowę przeniesienia własności lub dzierżawy), posiada przynajmniej 2-3 ha i nie ma wyglądu podłużnego, smukłego prostokąta. Przed zaplanowaniem instalacji trzeba zorientować się, czy w przeciągu kilkunastu miesięcy nie uda się zdobyć ościennych gruntów (przydadzą się do modernizacji biogazowni). Następnymi etapami są: zweryfikowanie planu zagospodarowania przestrzennego, miejsca biogazowni wobec różnych zabudowań, np. domów mieszkalnych, miejsca sieci energetycznej, uzbrojenia obszaru i odległości od zbioru surowców.
Jeśli jesteś zainteresowany wytwarzaniem oraz użytkowaniem biogazu, kliknij w ten odsyłacz – Pochodnie do spalania biogazu